Mosquito iki motorlu, kontrplak gövdeli, orjinal tasarımı itibariyle silahsız ve hızlı bir hafif bombardıman uçağıdır. Bu yaklaşım otoritelere saçmalık olarak gelmesine rağmen gösterdiği permormans onları susturmuştur. İlk prototip uçuşu 25 Kasım 1940’da gerçekleşmiştir.

Geceleri Almanya üzerinde dokunulmaz bir uçak gibi savaşın sonuna kadar görev yaptı, çünkü Luftwaffe’nin elinde Mosquito’yu avlayacak kadar hızlı bir gece av uçağı yoktu. Mosquito’lar av-bombardıman, keşif ve gece av uçağı olarak ta görev yaptılar. 2. Dünya Savaşı’nın en iyi uçaklarından biriydi; yetenekleri açısından yalnız Alman Junkers Ju 88 ile karşılaştırılabilirdi. Gece av versiyonu 1947’ye kadar üretimde kaldı. Gece ve gündüz av, gece ve gündüz bombardıman, gemi-savar saldırılar ve foto-keşif görevlerine şaşılacak tarzda uyum sağlıyordu.

Bombardıman versiyonu, dört motorlu Boeing B-17.  gibi bomba yüklerini uzun mesafelere taşıyordu. Mosquito’lar BOAC (Britanya Denizaşırı Havacılık Korporasyonu) tarafından yüksek hızlı nakliye uçağı olarak ta kullanılmış, tarafsız ülke İsveç’ten bilyalı rulmanlar gibi stratejik  yükler taşımıştır. Mosquito’lar gövde kaplamasının yüksek rutubetten ve yağmurdan zarar görmesi ve tutkalların açılabilmesi nedeniyle tropik iklimlerde kullanıma uygun görülmemiştir.

Savaştan sonra foto-keşif uçağı olarak görev görmüşlerdir. Son Mosquito 1961’de RAF’taki görevinden alınmıştır.

The Mosquito was a twin-engined aircraft of plywood construction, designed originally as a fast, unarmed light bomber. This concept was regarded as an aberration by the authorities, but the performance of the Mosquito silenced the critics. The first prototype flew on November 25, 1940.

At night it operated with impunity over Germany to the end of the war, because the Luftwaffe never had a nightfighter fast enough to intercept it. The Mosquito also served as fighter-bomber, recconaissance aircraft and nightfighter. It was one of the finest aircraft of WWII, with a versatility only matched by the German Junkers Ju 88. The nightfighter versions remained in production until 1947. The amazingly adaptable design was effective for day and night fighting, day and night bombing, anti-shipping attack, and photo reconnaissance.

The bomber version of the Mosquito could deliver the bomb-load to distant targets as the four-engined Boeing B-17. Mosquitos were also used as high-speed transports by British Overseas Airways Corporation (BOAC) to maintain communication with neutral Sweden and bring back strategic items such as ball-bearings. Because of the glued-and-screwed wooden construction, early Mosquitoes were not suited to the tropics where exposure to high humidity and rain caused the airframe to warp and the glue to dissolve.

After the war, they served as photo-reconnaisance planes. The last Mosquitos were withdrawn from RAF in 1961.

Crew/mürettebat: 2, engines/motorlar: 2 x Rolls-Royce "Merlin 21/23", power/gücü: 1090kW, wingspan/kanat açıklığı: 16.5m, length/uzunluk: 12.6m, height/yükseklik: 5.3m, wing area/kanat alanı: 42.2m², start mass/kalkış ağırlığı: 10,500kg, empty mass/bnoş ağırlığı: 7,082kg, max speed/azami hız: 620km/h, ceiling/tavan: 10,000m, range w.max.fuel/azami yakıtla menzil: 2,400km, armament/silah donanımı: 4 x 20mm cannons, 4 x 7.62mm MG, 900kg of bomb load/900 kg bomba yükü